Νεοελληνική Γλώσσα – Λογοτεχνία
Τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου
Γράφουμε καλύτερα, όταν διαβάζουμε καλύτερα· διαβάζουμε καλύτερα, όταν μπορούμε να αναγνωρίζουμε τις «κανονικότητες» του κειμένου, τη δομή, το θέμα, τους κειμενικούς δείκτες, την πρόθεση του συντάκτη, τον δηλούμενο και υπονοούμενο λόγο: όταν, με άλλα λόγια, κατανοούμε το κείμενο.
Η αναγνώριση και η περιγραφή της λειτουργίας των κειμενικών δεικτών (αφηγηματικών, εκφραστικών, γλωσσικών) επιδιώκεται μέσω της συστηματικής διδασκαλίας του Λογοτεχνικού Φαινομένου (Θεωρία, Ερμηνευτική, Αναγνωστική Ανταπόκριση). Το καθαρά Τεχνικό Μέρος του μαθήματος επενδύεται κι από τη βιωματική προσέγγιση της πολυεπίπεδης λογοτεχνικής λειτουργίας, μέσω της επιλογής αντιπροσωπευτικών κειμένων που ανακινούν τη μελέτη σχετικά με την «ποιητική εμπειρία» και μας επιτρέπουν να αναστοχαστούμε γύρω από το πώς παράγεται η λογοτεχνικότητα και το γιατί ένα λογοτεχνικό κείμενο είναι «καλό» ή όχι. Έτσι, μέσα από τη συνεχή εξάσκηση και την επίτευξη υψηλού βαθμού ελέγχου, προετοιμαζόμαστε για υψηλές επιδόσεις και σε αυτό το μέρος του μαθήματος των Νέων Ελληνικών.
Γι’ αυτό, στη Λέξη, παρακάμπτουμε τον αυτοσχεδιασμό και τον εμπειρισμό, διδάσκοντας:
Αλγοριθμοποιημένη μεθοδολογία των μη λογοτεχνικών κειμένων, κατανόησης κειμένου και δημιουργικής αποδεικτικής γραφής:
– Φασματογράφο κειμενικών ιδεών,
– Text Zoom (αναγνώριση είδους πληροφοριών στον άξονα του Φασματογράφου),
– Αλγόριθμους κατασκευής παραγράφων (Λόγου-Ακολουθίας/Επακολουθήματος, Σημασίας/Αναγκαιότητας, Αιτιών-Δύναμης/Αδυναμίας, Ατομικής Ευθύνης, Φορέων)
Μέρος τη διδακτικής μας αποτελεί και η ανάθεση σύντομων παρουσιάσεων θεματικών ενοτήτων ή κειμένων στους μαθητές μας («Διαλέξεις»), ώστε να αποκτήσουν εμπειρίες «γνωστικής ευθύνης», που τονώνουν την μαθητική αυτοεικόνα τους και την αυτοεκτίμησή τους. (Αυτές οι Διαλέξεις μάς ξαφνιάζουν ευχάριστα όλους, ο ένας μάθητής τον άλλον, και κυρίως τον εαυτό τους!)
Διαγωνίσματα
Η μέθοδος της Λέξης στηρίζεται στα διαγωνίσματα, τα οποία θεωρούμε ως μαθήματα με ιδιαίτερη διδακτική αξία, τόσο ως ευκαιρίες αποτίμησης της πορείας της προετοιμασίας όσο και ως σταθερά κίνητρα μελέτης και επανάληψης της ύλης. Η διόρθωση των διαγωνισμάτων, μάλιστα, πραγματοποιείται από δύο βαθμολογητές, εκ των οποίων ο ένας είναι ο διδάσκων το μάθημα και ο δεύτερος, καθηγητής που δεν γνωρίζει/διδάσκει τους μαθητές των οποίων τα γραπτά διορθώνει, προσομοιώνοντας έτσι τις βαθμολογικές συνθήκες των πανελλαδικών.
Εμπέδωση
Μέρος τη διδακτικής μας αποτελεί και η ανάθεση σύντομων παρουσιάσεων θεματικών ενοτήτων ή κειμένων στους μαθητές μας («Διαλέξεις»), ώστε να αποκτήσουν εμπειρίες «γνωστικής ευθύνης», που τονώνουν την μαθητική αυτοεικόνα τους και την αυτοεκτίμησή τους. (Αυτές οι Διαλέξεις μάς ξαφνιάζουν ευχάριστα όλους, ο ένας μάθητής τον άλλον, και κυρίως τον εαυτό τους!)
Αξιολόγηση
Στη Λέξη, το πνεύμα που διέπει τη διδασκαλία του μαθήματος είναι ότι η «Έκθεση διαβάζεται». Παρόλο, λοιπόν, που δίνουμε έμφαση στη μεθοδολογία και την τεχνική, επιμένουμε και στην ανάθεση μελέτης γνωστικού/πληροφοριακού υλικού, το οποίο αξιοποιείται σε γραπτές κειμενικές εφαρμογές μέσα στην τάξη, που αξιολογούνται ομαδοσυνεργατικά από όλους τους μαθητές, ώστε να λειτουργούν οι ίδιοι κριτικά και μεταγνωστικά. (Στη Λέξη οι μαθητές ακούνε τη «φωνή» τους, ακούνε ο ένας τον άλλον, ανα-γνωρίζουν το ύφος του λόγου τους και των συμμαθητών τους και αναπτύσσουν/διαμορφώνουν το προσωπικό του ύφος με υψηλό βαθμό συνειδητότητας.)